کاش می دانستی وقت رفتن به صدای گذر هر قدمت اشک من می ریزد
و نگاهم هر روز لحظه ها ساعتها منتظر آمدنت می ماند
نشنو از نی ، نی حصیری بی وفاست
بشنو از دل ، دل حریم کبریاست
نی چو سوزد خاک و خاکستر شود
دل چو سوزد خانه ی دلبر شود...